ဘုရားႏွင့္ သံဃာေတာ္တုိ႔ထံ ဆည္းကပ္ရွိခုိးေသာအခါ ရုိေသစြာ လက္အုပ္ခ်ီျပီးေနာက္ “နီး၊ ေ၀း၊ ေရွ႕၊ ေနာက္၊ ျမင့္ေမာက္၊ ေလညာ” ဟူေသာ အျပစ္ေျခာက္မ်ိဳးလြတ္ေသာ ေနရာ၌ ေန၍ ရွိခိုးျပီး ေလွ်ာက္ထားဖြယ္ စကားတုိ႔ကို ေလွ်ာက္ထားရမည္။
ေလွ်ာက္ထား နာယူျပီးလွ်င္ ရွိခိုးဦးခ်၍ ျပန္ရမည္။ ျပန္ေသာအခါ ဘုရားရွင္ႏွင့္ သံဃာေတာ္တုိ႔ကို ေက်ာေပး၍မျပန္ဘဲ လက္အုပ္ခ်ီကာ ေလးငါးလွမ္းခန္႕ ေနာက္ဆုတ္ျပန္ရမည္။
“ရွိခိုးျခင္း သံုးမ်ိဳး”
(၁) ထိျခင္းငါးပါးႏွင့္အညီ ကိုယ္ျဖင့္ရွိခိုးျခင္း (ကာယ၀ႏၵနာ)၊
(၂) ႏူတ္ျဖင့္ ရြတ္ဆုိ ရွိခိုးျခင္း (၀စီ၀ႏၵနာ)၊
(၃) စိတ္ျဖင့္ ရည္မွတ္ ရွိခိုးျခင္း (မေနာ၀ႏၵနာ)။
“ထိျခင္းငါးပါး ရွိခိုးျခင္း”
ဒူးႏွစ္ဘက္၊ လက္ႏွစ္ဘက္၊ နဖူးတုိ႔ကို ေျမ၌ သုိ႔မဟုတ္ ၾကမ္းျပင္၌ ထိေစ၍ ရွိခုိးျခင္းသည္ ထိျခင္းငါးပါးႏွင့္အညီ ရွိခိုးသည္ မည္၏။
ေဆာင္ပုဒ္ ။ ။ ေျခ လက္ နဖူး၊ တံေတာင္ ဒူး၊ ငါးဦး ေျမထိေစ။
“ရပ္လ်က္ရွိခိုးျခင္း”
လမ္းတြင္ ရဟန္းသံဃာေတာ္တုိ႔ကို ေတြ႕ဆံုေသာအခါ ဦးထုပ္ ဖိနပ္ခြ်တ္၍ ေျခစံုရပ္ကာ လက္အုပ္ကို ဦးထိပ္၌တင္လ်က္ ကိုယ္ကို ေရွ႕သို႕ ညြတ္ကာ ရွိခိုးရမည္။
“ထုိင္လ်က္ ရွိခိုးျခင္း”
အမ်ိဳးသားျဖစ္လွ်င္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္လ်က္၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္လွ်င္ ၾကံဳ႕ၾကံဳ႕ထုိင္လ်က္ ထိျခင္းငါးပါးႏွင့္ အညီ တုပ္၀ပ္လ်က္ ရွိခိုးရမည္။
ဘုရားရွိခိုးေသာအခါ ဦးစြာပထမ ဦးခ်ရမည္။ ဦးခ်ေသာအခါ -
ဗုဒၶံ ပူေဇမိ = ဗုဒၶံ - ျမတ္စြာဘုရားကို၊ ပူေဇမိ - ပူေဇာ္ပါ၏ အရွင္ဘုရား။
ဓမၼံ ပူေဇမိ = ဓမၼံ - တရားေတာ္ျမတ္ကို၊ ပူေဇမိ - ပူေဇာ္ပါ၏ အရွင္ဘုရား။
သံဃံ ပူေဇမိ = သံဃံ - သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္ကို၊ ပူေဇမိ - ပူေဇာ္ပါ၏ အရွင္ဘုရား။
ဟု ဆုိ၍ ဦးခ်ရမည္။
(မွတ္ခ်က္။ ။ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ အစိုးရ သာသနာေရး၀န္ၾကီးဌာန ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္ အေျခခံအဆင့္ စာအုပ္မွ ထုတ္ႏုတ္ေဖာ္ျပထားသည္။)
0 comments:
Post a Comment